Nieuws Bocholt

Het hout dat bij de kapping vrijkwam, is verkocht aan bedrijven die het verwerken tot zaaghout, platen of brandhout. Zij hebben tot eind 2026 de tijd om te oogsten. Daarnaast organiseert Bosgroep Limburg dit najaar ook een brandhoutverkoop voor particulieren. Geïnteresseerden kunnen zich inschrijven via bosgroeplimburg.be of 011 23 73 28.

Na de kappingen worden in de winter nieuwe bomen in groep aangeplant volgens het KapPla-principe. Zo ontstaat een bos met meer variatie in soorten en leeftijden – beter bestand tegen stormen, droogte en ziektes. Kortom: klimaatadaptief bosbeheer, een investering in de toekomst. 

Meer info: KAPPLA – Bosgroep Limburg

Bob Martens schetste hoe de rol van bier de afgelopen decennia geëvolueerd is. Waar bier vroeger enkel stond voor gezelligheid, speelt het vandaag ook in op thema’s als gezondheid en bewuste consumptie. De brouwerij kiest daarom voor een breed aanbod, van kwaliteitsbieren tot alcoholvrije varianten, en investeert fors in duurzaamheid. “We willen future proof zijn, zonder onze traditie te verliezen,” aldus Martens. “Maar je moet dan wel voor kwaliteit gaan, maar “storytelling” is al even belangrijk: je verhaal doen en vertellen waarom en hoe je het verschil maakt, en dat doen we al lang: Proving the future since 1758.” 

Daarnaast ziet de brouwerij zichzelf niet enkel als economische speler, maar ook als partner in de gemeenschap. Door lokale verenigingen en evenementen te ondersteunen, blijft de brouwerij geworteld in de samenleving. “Wij zijn hier sinds 1758 en willen er ook voor de Bocholtenaren zijn,” klonk het. 

De ambitie blijft Bocholt nog meer een biergemeente te maken dan wat het nu is, waardoor de mensen van heinde en ver komen om het Bocholts bier te leren kennen. Het “Bier Experience Center’ in Amsterdam bewijst dat zo iets kan werken. 

Voor Erik Van Gompel ligt de kracht van vzw Mag het iets meer zijn! in de samenwerking met zowel gemeente als brouwerij. “Dat zijn onze natuurlijke partners. Samen maken we beleving mogelijk.” Hij looft ook het feit dat de gemeente een dienst “Beleving” heeft, maar ook de kwaliteiten van de technische diensten van Bocholt die de activiteiten mee faciliteren. Hij verwees naar geslaagde evenementen zoals de Seizoenstrail en run kort na corona, toen er een enorme ‘knaldrang’ heerste. Ook de Spiegelfeesten bewezen dat evenementen in Bocholt stevig kunnen groeien, mits ze aansluiten bij de eigenheid van de gemeente. 

Volgens Van Gompel ligt de toekomst van Bocholt ook langs het water. De Zuid-Willemsvaart vierde vorig jaar haar 200-jarig bestaan en biedt volgens hem nog veel kansen om toerisme, natuur en beleving te koppelen. “Water verbindt. Als we dit slim uitbouwen, kan het een hefboom worden voor de hele regio.” 

Schepen Lieve Theuwissen lichtte toe dat beleving in Bocholt veel breder gaat dan het organiseren van evenementen. “Beleving is geen synoniem voor fuiven of festivals. Het gaat om het totaalpakket: hoe inwoners en bezoekers de gemeente ervaren.” 

Daarbij worden alle vrijetijdsdiensten betrokken: toerisme, cultuur, milieu, recreatie, verenigingen en vrijwilligerswerking. Concreet gaf Theuwissen voorbeelden van nieuwe wandelingen, waaronder een snuffelwandeling voor honden en een parkenwandeling met speelplekken. “Beleving kan ook gewoon zijn: rustig wandelen, genieten van de natuur of samenkomen op een bankje in het centrum, beleving is dus zeker niet voor iedereen hetzelfde. Lieve keert terug naar de wandelingen die recent werden georganiseerd: wandelen met de hond is anders dan met kinderen, vandaar dat je ook daar op moet letten. 

Volgens de schepen is investeren in de kwaliteit van de openbare ruimte een sleutel tot succes “Als een bestuur zelf vertrouwen toont en middelen inzet, volgt de ondernemer. Dat creëert een versnelling in beleving en dynamiek. Maar als de mobiliteit niet klopt, dan klopt de beleving ook niet. En als de technische dienst het niet kan uitvoeren, dan loopt het ook niet.” 

In het slot van het gesprek kwamen de panelleden terug op de vraag hoe Bocholt zich kan onderscheiden. Voor Martens ligt de kracht in authenticiteit: de brouwerij wil de traditie van 9 generaties koppelen aan innovatie en storytelling. Van Gompel benadrukte het belang van kleinschalige, kwalitatieve evenementen die herkenbaar zijn voor de inwoners: “Altijd op maat van Bocholt, nooit organiseren om te organiseren.” 

Schepen Theuwissen besloot dat beleving voor iedereen iets anders betekent, maar dat de rode draad altijd dezelfde is: verbinding creëren, mensen trots maken op hun gemeente en bezoekers een warm gevoel meegeven. 

Het panel was unaniem: beleving is geen bijkomstigheid, maar een rode draad doorheen de werking van gemeente, verenigingen en ondernemers. “En precies dat maakt Bocholt uniek.”

Boots schetste hoe de voorbije decennia veel functies uit onze centra verdwenen zijn. 

- Ziekenhuizen verhuisden naar de rand. 

- Scholen en bioscopen vonden elders een plek. 

- Ook ondernemingen trokken weg. 

Dat leidde vaak tot leegstand en verminderde slagkracht van de kernen. Tegelijk is er de laatste 20 à 30 jaar gelukkig een tegenbeweging: gemeenten en steden zetten bewust in op kernversterking en multifunctionele centra. Binnensteden en dorpskernen krijgen opnieuw betekenis als plaatsen waar mensen niet enkel winkelen, maar ook samenleven, ontmoeten en beleven. 

Volgens Boots bestaat er geen eenduidige definitie van het begrip. Voor sommigen gaat beleving vooral over de publieke ruimte en de aantrekkelijkheid van straten, pleinen en parken. Voor anderen draait het om een altijd-aanbod: er moet elke dag iets te doen zijn voor verschillende doelgroepen. Journalisten en ondernemers zien beleving dan weer als hét wapen tegen e-commerce: fysieke winkels en horeca moeten inzetten op klantenbinding, service en persoonlijke aanpak. 

Zelf formuleert Boots het als: 

“Beleving is een minimum aan ruis en een maximum aan ervaring en comfort. In mensentaal: hou het simpel, logisch, helder, en kruid het bij waar het kan” 

1. Publieke ruimte 

Een verzorgde, veilige en overzichtelijke publieke ruimte vormt de basis. Aantrekkelijke straten, groenvoorzieningen, verlichting en duidelijke verbindingen maken dat bezoekers langer blijven hangen en zich welkom voelen. 

2. Economische functies 

Hoe meer economische activiteiten zich in de kern concentreren, hoe sterker het centrum. Handel, horeca en toerisme vullen elkaar aan. Gemeentebesturen spelen hierin een rol door flexibel om te gaan met bestemmingswijzigingen en nieuwe functies vlot toe te laten. 

3. Sociaal-culturele rol 

Kernen zijn niet langer enkel winkelstraten, maar ook ontmoetingsplekken. Cultuur, evenementen en samenwerkingen met verenigingen versterken de sociale dynamiek en zorgen voor meer verbondenheid. 

4. Horeca als draaischijf 

Horeca speelt een sleutelrol in beleving. Het is de plek waar mensen elkaar ontmoeten, pauzeren en langer blijven hangen. Vaak is horeca de motor van sociale cohesie. 

5. Identiteit en DNA 

Elke gemeente moet zich afvragen: hoe willen wij gezien worden? Een duidelijke identiteit of herkenbaar DNA versterkt de fierheid van inwoners en trekt bezoekers aan. 

6. Gezondheid en duurzaamheid 

Beleving gaat ook over gezondheid en welzijn: meer groen, schaduw, rustplekken en gezonde lucht dragen bij tot leefkwaliteit. Duurzaamheid – minder autoverkeer in de kernen, meer ruimte voor fietsers en voetgangers – is hier onlosmakelijk mee verbonden. “Niemand verwacht meer dat de wagen ‘in de winkel’ moet worden geparkeerd, wel dat er voldoende parkeergelegenheid in de buurt is.” 

7. Veiligheid en onderhoud 

Sociale controle, goed onderhoud, nette verlichting en open installaties zijn noodzakelijk. Een centrum dat veilig en uitnodigend aanvoelt, houdt bezoekers vast. “Etalages zijn de visitekaartjes, dag en nacht!” 

8. Toerisme en imago 

Boots benadrukt dat hoe kleinschalig een gemeenschap ook mag zijn, als een gemeente meerdere ‘sfeergebieden’ heeft, en hij verwijst naar het centrum van Bocholt en de passantenhaven, dan moet je die op een aangename manier met mekaar verbinden. Toerisme kan een extra troef zijn, maar Boots benadrukte dat 97% van de bestedingen in een kern komt van inwoners en omwonenden. Toerisme is dus de kers op de taart, niet de basis. 

Een sterke kern moet op verschillende momenten van de dag functioneren: voor boodschappen, een cultureel bezoek, horeca, administratieve diensten of toeristische stops. Consumenten dragen, zoals Boots het beeldend zei, “25 petten tegelijk” en verwachten dat een kern op al die noden inspeelt. Maar: het bezoek aan een stadskern is niet altijd fun: wie naar de apotheker in het centrum moet om Dafalgan uit te halen, heeft een andere beleving dat wie er een terrasje wil gaan doen. 

Jan Boots besloot met een duidelijke boodschap: “Beleving is geen luxe, maar een noodzaak. Het maakt kernen aantrekkelijk, versterkt de lokale economie, verhoogt het sociaal weefsel en draagt bij aan gezondheid en welzijn. Als overheid en ondernemers samen die beleving waarmaken, creëren we levendige, sterke en toekomstbestendige dorps- en stadskernen.”

“Het gaat om betrokkenheid, warmte, geborgenheid, dat mensen zich in de gemeenschap goed voelen. Maar een onderneming moet daar vaak een andere invulling aan geven dan een openbaar bestuur. In 2019 gaf Bocholt daarmee al de aanzet door een functie in het leven te roepen die men eigenlijk in Vlaanderen nog niet kende: een belevingsambtenaar. Want als we voor beleving willen zorgen, dan moeten we daar mensen voor hebben en de nodige fondsen daarvoor voorzien."