Nieuws Hamont-Achel

Op dinsdag 29 juli strijkt de Zomertoer neer in het stadspark van Hamont. 

Tussen 14.00 en 17.30 uur ben je welkom voor opnieuw een fijne namiddag vol ontmoetingen. Neem gerust een stoel, dekentje of mok mee en sluit aan bij dit verbindend initiatief. 

Ook het Huis van het Kind zal aanwezig zijn om vragen van (jonge) gezinnen te beantwoorden. 

Iedereen is welkom — jong, oud, alleen of met buren!

Wat begon als een idee, groeide al snel uit tot een intens traject met professionele begeleiding en honderden overleguren. “We wilden zeker zijn dat we als mensen en ondernemers écht bij elkaar pasten. Dat bleek gelukkig het geval. We hoeven niet hetzelfde te zijn, als we maar complementair zijn.” 

Beide bedrijven hebben een gelijkaardige structuur: elk telt zo’n vijftien medewerkers, is sterk geworteld in de regio en zet in op totaalprojecten in tuinarchitectuur, aanleg en onderhoud. En ze zijn allebei zo’n 20 jaar bezig, beiden hadden nood aan een nieuwe uitdaging. “We werkten altijd met veel respect naast elkaar, maar nu gaan we echt voor synergie. Niet om de grootste te worden, wel om het werk werkbaar te houden, ook op lange termijn.” 

De naam Niveau werd bewust gekozen: eenvoudig, krachtig en verwijzend naar het dagelijks gebruikte vakjargon. “We wilden geen samenraapsel van namen. Niveau staat voor waar we voor willen gaan: kwaliteit, betrouwbaarheid en continuïteit.” 

Ook de medewerkers werden van bij het begin nauw betrokken. “We hebben hen tijdig geïnformeerd, met open communicatie, zonder franjes. Geen speeches, maar een frietwagen en eerlijke gesprekken. Ze kijken er mee naar uit.” 

De fusie biedt nieuwe kansen, maar ook gemoedsrust. “We willen onze bedrijven minder afhankelijk maken van één persoon. Zodat als er iets gebeurt, het bedrijf verder kan. En ook onze kinderen, mochten die later instappen, stappen in een toekomstgericht en gezond verhaal.” 

Hoewel de maatschappelijke zetel in Hamont-Achel komt en het administratief luik daar gecentraliseerd wordt, blijven beide sites operationeel. De kwekerij en logistieke werking in Pelt blijven behouden. “Op termijn willen we investeren in modernere infrastructuur, afgestemd op het hele team.” 

Opvallend is de aandacht voor personeel en werkplezier. “Goede mensen vinden én houden, dat is de uitdaging. We geloven in aangroei van onderuit: via duaal leren, jonge gasten opleiden en kansen geven.” Veel huidige ploegbazen zijn ooit als leercontractstudent gestart. 

Wordt Niveau nu een van de grootste spelers in de regio? “Dat is niet ons doel”, zeggen beiden resoluut. “We willen niet per se groeien in aantallen, maar wel in kwaliteit en levenskwaliteit. Voor onszelf én voor onze mensen.” 

Of zoals ze het zelf samenvatten: “We willen gewoon goede tuinen blijven maken, met een goed gevoel.”

Laura Vanden Heede, Juno Kerstens en Nele Paelinck zorgden voor een charmante en muzikaal sterke avond. Alle drie zingen ze, terwijl ze zichzelf begeleiden op gitaar, contrabas en viool. Het repertoire bestond uit bekende én vergeten pareltjes in slowfoxstijl, dansbare klassiekers en cabaret met een knipoog. Het werd een heerlijke avond vol muzikaal vakmanschap, lichtvoetige slapstick en veel ambiance. Het publiek genoot zichtbaar – en dat belooft alvast voor de volgende Parkies-concerten! Volgende week is het aan De Romeo's! Meer foto's

Dirk Van Bun, die eerder muurschilderingen maakte, kinderzoektochten ontwierp en illustraties leverde voor bedrijven, werkt vandaag vooral digitaal. Toch start hij zijn cartoons altijd nog op papier, “omdat het idee eerst in mijn hoofd moet rijpen”. Daarna worden ze ingescand en digitaal afgewerkt. “Als ik een illustratie maak, moet ik durven zeggen: dit is van mij. Alleen dan is het goed genoeg.” 

Het tekenen werd Dirk met de paplepel ingegeven: “Mijn vader was een héél goede tekenaar, maar hij had wel een heel andere stijl. Heel schone dingen, heel realistisch.” Dirk studeerde aan het Stedelijk Hoger Instituut voor Visuele Communicatie en Industriële Vormgeving in Genk, maar hij leerde vooral tekenen tijdens zijn legerdienst. “Dat was nog de tijd dat goede kopieermachines niet bestonden”, aldus Dirk. “En dus moest alles mooi nagetekend worden, van een schroevendraaier, een scherpschuttersgeweer tot de uitnodiging van de vrouw van een commandant voor de KAV (het huidige Femma).” 

Na een eerder beperkte publicatie op sociale media, krijgt Molleke nu een vast plekje op Internetgazet. “Cartoons maken is leuk, maar je wil ze ook delen. En daar is Internetgazet het perfecte platform voor.” 

Elke zaterdag dus: Molleke. De mol die ons een spiegel voorhoudt.