Nieuws Hechtel-Eksel

Heb je schade geleden door wild? Ook dat kan je via de website melden. Je kan er nagaan of je in aanmerking komt voor een schadevergoeding. 

Melden is heel eenvoudig, en elke melding telt!

Toch ziet de club veel potentieel: “We proberen nu opnieuw jeugdwerking op te starten, met begeleiding op maat. Want jonge spelers hebben structuur nodig.” 

De sport is laagdrempelig. Kinderen kunnen vanaf zes à zeven jaar beginnen, al is de gemiddelde instapleeftijd iets ouder. “Zodra ze boven de tafel uitkomen, kunnen ze meedoen,” klinkt het met een knipoog. “Ze mogen in het begin een palet uit onze kast gebruiken. Een eigen paletje kost pas later iets, en dat hoeft zeker geen dure investering te zijn.” 

Hechtel-Eksel heeft momenteel vier competitieploegen: één in eerste provinciale, één in derde en twee in vijfde. “Daarnaast zijn er ook recreatieve spelers die gewoon voor het plezier komen trainen. Er is voor elk wat wils, van jeugd tot 70-plussers.” 

De club organiseert binnenkort voor het derde jaar op rij het provinciaal kampioenschap. “Dat levert wat inkomsten op, en het versterkt ons netwerk binnen de tafeltenniswereld.” 

Trots is er ook. Een tijdje geleden groeide een jeugdspeler door tot het hoogste niveau. “We hadden voor hem een traject uitgeschreven richting onze A-ploeg, maar uiteindelijk koos hij ervoor om elders verder te gaan. Spijtig voor ons, maar we zijn ook fier dat hij hier zijn eerste stappen heeft gezet.” 

De trainingen vinden plaats op maandag en woensdagavond in de sporthal (achterste gedeelte - zaal E), en dit van 20u tot 22u.  Ook in juli en augustus. Wie interesse heeft moet enkel indoorschoenen mee brengen.

Jongeren of volwassenen die willen kennismaken met tafeltennis, zijn van harte welkom, aldus voorzitter Jan Craeynest. “We hopen via deze weg opnieuw nieuwe gezichten aan te trekken. Iedereen van 7 tot 77 jaar mag komen proberen", zo vult secretaris Jean Kuppens aan.

Dirk Van Bun, die eerder muurschilderingen maakte, kinderzoektochten ontwierp en illustraties leverde voor bedrijven, werkt vandaag vooral digitaal. Toch start hij zijn cartoons altijd nog op papier, “omdat het idee eerst in mijn hoofd moet rijpen”. Daarna worden ze ingescand en digitaal afgewerkt. “Als ik een illustratie maak, moet ik durven zeggen: dit is van mij. Alleen dan is het goed genoeg.” 

Het tekenen werd Dirk met de paplepel ingegeven: “Mijn vader was een héél goede tekenaar, maar hij had wel een heel andere stijl. Heel schone dingen, heel realistisch.” Dirk studeerde aan het Stedelijk Hoger Instituut voor Visuele Communicatie en Industriële Vormgeving in Genk, maar hij leerde vooral tekenen tijdens zijn legerdienst. “Dat was nog de tijd dat goede kopieermachines niet bestonden”, aldus Dirk. “En dus moest alles mooi nagetekend worden, van een schroevendraaier, een scherpschuttersgeweer tot de uitnodiging van de vrouw van een commandant voor de KAV (het huidige Femma).” 

Na een eerder beperkte publicatie op sociale media, krijgt Molleke nu een vast plekje op Internetgazet. “Cartoons maken is leuk, maar je wil ze ook delen. En daar is Internetgazet het perfecte platform voor.” 

Elke zaterdag dus: Molleke. De mol die ons een spiegel voorhoudt.

In Hechtel-Eksel had Sara Martens alvast geluk: zij zag één van de grootste toestellen van de luchtmacht overvliegen en wist er een prachtige foto van te maken. “Je voelt ze aankomen nog voor je ze ziet,” vertelt ze. “En als zo’n gigantische ‘kist’ dan laag overkomt, is dat altijd indrukwekkend.”