Nieuws Lommel
Fijne kerstdagen!
Donderdag 25/12 Er zijn zo van die kerstkaartjes waar je minutenlang naar kan blijven kijken. Omdat er veel tekst op staat, of een mooie foto. Maar deze is anders: dit is een kerstkaart met een verhaal, waarvoor je 6 minuten en 39 seconden mag uittrekken om er ten volle van te genieten.
Kunstzinniger kan het nauwelijks, al hoeft dat ook niet te verwonderen. Leerlingen, leerkrachten én medewerkers van Kunst Academie Noord Limburg staken hier samen bijzonder veel tijd, zorg en creativiteit in. Het resultaat is een warm, authentiek en ontroerend geheel dat blijft hangen.
Bij hun mooie wensen sluiten wij ons, namens alle medewerkers van Internetgazet, dan ook graag aan. Fijne kerstdagen!
Kritische bedenkingen bij meerjarenplan (2)
Woensdag 24/12 Hij benadrukte dat de verhoging extra zwaar weegt omdat Limburg.net na 15 jaar de tarieven verhoogt, terwijl de stad net op dat moment beslist om haar tussenkomst van 37 euro af te schaffen. “Voor sommige gezinnen is dat wel degelijk veel geld,” aldus Verduyckt. “Die belasting houdt geen rekening met de samenstelling van het gezin of van de inkomsten.”
Verhoogde tegemoetkoming geschrapt
Het zwaarste punt in zijn tussenkomst betrof het wegvallen van de extra korting voor mensen met een verhoogde tegemoetkoming. Volgens Verduyckt gaat het niet alleen om het schrappen van de stedelijke tussenkomst, maar ook om die sociale korting.
Hij haalde het voorbeeld aan van ‘Sandra’, een alleenstaande invalide vrouw, die vandaag 27,5 euro betaalt maar volgend jaar 122 euro zou moeten betalen. “Dat is bijna 100 euro extra. En dan spreken we hier over sociale kruideniers,” zei hij. Zijn oproep was duidelijk: “Schrap op zijn minst niet die verhoogde tegemoetkoming.”
Reactie bestuur: verantwoordelijkheid ligt breder
Schepen Sofie Mertens reageerde verbaasd op de kritiek. Ze wees erop dat Samen Vooruit met drie vertegenwoordigers in Limburg.net zetelt. “Jullie hebben toch mee voor die verhoging gestemd,” klonk het. Ze verwees ook naar andere steden, zoals Sint-Truiden, waar eveneens geen stedelijke tussenkomst meer bestaat, ondanks een socialistisch bestuur.
Burgemeester Bob Nijs bevestigde dat hij zelf zes jaar in het bestuur van Limburg.net zetelde en benadrukte dat het tariefbeleid het resultaat is van een breed Limburgs politiek akkoord, waarbij alle partijen betrokken waren. “Dit is geen Lommelse belastingverhoging,” stelde hij. “Het is de afschaffing van een stedelijke tussenkomst.”
“Verhaal van Sandra is schrijnend”
Nijs erkende wel dat het verhaal van Sandra “schrijnend” is. Tegelijk verdedigde hij de keuze om de verhoogde tegemoetkoming niet automatisch te behouden. Hij verwees daarbij naar uitspraken van Melissa De Praetere, die volgens hem ongelukkig verwoord waren, maar wel wezen op het bestaan van mensen met een kunstmatig laag inkomen die van sociale kortingen genieten zonder ze echt nodig te hebben.
“Als Sandra in de problemen komt, zullen wij de eersten zijn om haar te helpen,” zei Nijs. Volgens hem zal de stad extra inzetten op begeleiding via sociale diensten en ondersteuning voor kwetsbare groepen.
“Opbrengst beperkt, gevolgen groot”
Verduyckt bleef echter bij zijn standpunt. Hij erkende dat misbruiken moeten worden aangepakt, maar vond het onaanvaardbaar dat daardoor weduwen, invaliden, mensen met een leefloon en gepensioneerden met een laag inkomen allemaal mee worden getroffen. “De opbrengst zal misschien niet groot zijn, maar de gevolgen voor die mensen wel,” besloot hij.
Marc Faes
Gezocht: warme onthaalouders
Woensdag 24/12 “We waren oorspronkelijk met het idee gekomen om gewoon een banner te plaatsen,” vertelt Renée. “Maar dit gaat niet over wasmachines of reizen. Dit gaat over mensen. Over gezinnen.”En dus kozen ze voor een persoonlijk verhaal. Want wie onthaalouder wordt, kiest niet zomaar een job. Je kiest mee voor de start van een kinderleven.
Een kleine, onafhankelijke dienst met bijna 50 jaar ervaring
DVO staat voor Dienst voor Onthaalgezinnen en bestaat intussen 47 jaar. Het is een van de weinige onafhankelijke diensten die nog actief zijn. Hun kantoor ligt in Leopoldsburg, maar de werking is veel ruimer. “We zijn daar eerlijk gezegd trots op,” zegt Sofie Bal. “Het kleine en warme, dat is onze troef. Bij grote organisaties verloopt contact soms via verschillende niveaus. Bij ons ben je meteen aan de bron. Wij zijn de dienst.”
De dienst werd destijds – zoals zoveel sociale initiatieven – vanuit noodzaak opgestart. De oprichter is overigens nog altijd betrokken: Martijn Heilen (81), die volgens Sofie en Renée nog regelmatig langskomt. “Hij is stilaan aan het loslaten,” glimlacht Renée, “maar hij is er nog wel. Hij heeft dit mee opgebouwd, van een klein tafeltje in een gangpadje naar het toenmalige kinderheil vroeger, tot een vaste werking in een eigen gebouw vandaag.”
45 onthaalouders, maar de vraag blijft groeien
Vandaag telt DVO Leopoldsburg ongeveer 45 onthaalouders. Dat is niet hetzelfde als 45 opvangplaatsen: één onthaalouder kan meerdere kinderen opvangen (binnen duidelijke regels en draagkracht). In totaal kan de dienst doorgroeien tot ongeveer 300 plaatsen, maar daarvoor zijn extra onthaalouders nodig.
“De vraag is heel groot,” zegt Sofie. “En zeker in Lommel merken we de druk. Ouders zijn vaak gewoon blij dat ze ergens terechtkunnen, zelfs als hun ideale uurrooster niet perfect past. Het aanbod is beperkt. Dus ja, wie opvang aanbiedt, maakt echt een verschil.”
Gezinsopvang, groepsopvang, buitenschools: wat is het verschil?
DVO werkt met verschillende vormen van opvang, maar in Lommel en Leopoldsburg ligt de nadruk vooral op gezinsopvang: opvang bij een onthaalouder thuis, in een kleine, vertrouwde setting. Daarnaast bestaat er ook groepsopvang met samenwerkende onthaalouders. “Dat is vergelijkbaar met een crèche, maar het statuut en de organisatie zijn anders,” leggen ze uit. Zo’n groepsopvang kan – afhankelijk van de ruimte – tot 18 kinderen opvangen. DVO kiest daar bewust voor strengere normen in begeleiding. “Met twee mensen op 18 kinderen, dat is echt veel,” zegt Renée. “Wij willen dat extra begeleiding vroeger wordt ingeschakeld. Kwaliteit primeert.”
Twee statuten: “We zijn fan van het werknemersstatuut”
Een belangrijk deel van het gesprek ging over de werkvormen. In de gezinsopvang bestaan momenteel nog twee statuten:
- Sui generis: een ouder systeem waarbij onthaalouders een vergoeding krijgen per opvang, maar minder sociale bescherming hebben. “Geen kindjes is geen vergoeding,” klinkt het. Ziek zijn of vakantie nemen betekent dan vaak ook minder inkomen.
- Werknemersstatuut: de nieuwere richting, waarbij onthaalouders in loondienst zijn en beter beschermd zijn bij ziekte of verlof.
“Wij zijn fan van het werknemersstatuut,” zegt Sofie. “Niet omdat het altijd het hoogste bedrag oplevert, maar omdat mensen beter beschermd zijn. Als iemand ziek valt, moet die niet meteen financieel in de problemen komen.”
Tegelijk erkennen ze dat het oude statuut voor sommigen meer vrijheid geeft. “Sui generis onthaalouders kunnen bijvoorbeeld gemakkelijker langer verlof nemen,” legt Renée uit. “Maar voor ons is het belangrijkste: het moet haalbaar blijven, zonder burn-outs.”
Hoe ziet zo’n job er in de praktijk uit?
Onthaalouders hebben vaak lange dagen. Als werknemer moet je 10 uur per dag beschikbaar zijn, al betekent dat niet dat je effectief tien uur non-stop kinderen opvangt. “De noden van ouders verschillen,” zegt Renée. “Sommigen brengen om zeven uur, anderen pas om negen. Maar je moet wel opvang kunnen aanbieden binnen dat kader.”
Ze benadrukken ook dat de dienst sterk waakt over draagkracht. Wettelijk kan het maximum oplopen (afhankelijk van oppervlakte en vergunning), maar DVO wil niet dat iedereen naar het maximum gaat. “Het is een job die je met passie doet,” zegt Sofie. “Maar passie alleen is niet genoeg: het moet ook menselijk blijven.”
“Wij nemen de administratie weg, zodat jij bij de kinderen kan zijn”
Een van de grootste drempels voor kandidaat-onthaalouders is de administratieve last. En net daar probeert DVO het verschil te maken. “Alles rond inschrijving, administratie, planning en opvolging: dat nemen wij voor onze rekening,” zeggen ze. “De onthaalouder registreert vooral de aankomst en vertrekuren en focust op de dagelijkse opvang.”
Daarbovenop komen maandelijkse bezoeken van een begeleider of dienstverantwoordelijke. Niet om te controleren, maar om te ondersteunen. “Onthaalouders werken in hun eigen huis,” zegt Renée. “Dan is het heel belangrijk dat ze eens kunnen ventileren, dat ze vragen kunnen stellen, dat ze zich niet alleen voelen.”
Bij moeilijkheden kan ook een pedagogische coach ingeschakeld worden (via het Vlaams Welzijnsverbond). “Soms heb je een kindje dat moeilijk aarden kan,” legt Sofie uit. “Dan is het heel waardevol dat iemand met ervaring mee komt kijken.”
Ook vorming en EHBO: “We doen dat liever professioneel”
DVO organiseert regelmatig vormingen en praatavonden, en let sterk op EHBO-kennis. Wettelijk moet die opleiding om de drie jaar, maar DVO kiest bewust voor jaarlijkse opfrissing en laat dit door professionals geven. “Je mag in theorie veel via filmpjes doen,” klinkt het, “maar wij voelen ons daar niet goed bij. Onthaalouders appreciëren het ook dat we daarin investeren.”
Wie kan onthaalouder worden?
Niet iedereen hoeft al meteen het ‘juiste’ diploma te hebben. Er wordt uiteraard wel gekeken naar kwalificaties, maar wie gemotiveerd is, kan begeleid worden richting het juiste traject.$$$
“Als iemand bijvoorbeeld jaren in een fabriek gewerkt heeft en nu zegt: ‘Ik wil met kinderen werken’, dan kan dat,” legt Renée uit. “Dan bekijken we welk opleidingstraject past, via volwassenenonderwijs of een EVC/Elders Verworven Competenties-traject. Je kan soms al starten terwijl je leert, met coaching en evaluatiemomenten.”
De selectieprocedure is grondig en menselijk:
· kennismakingsgesprekken
· huisbezoek (is de woning geschikt, wat moet aangepast worden?)
· korte stage (drie dagen)
· een gedragsgericht interview en thuisopdracht
· screening en betrokkenheid van het gezin
“Het is je huis,” zegt Sofie. “Dus je gezin moet er ook achter staan. Kinderen, partner… iedereen deelt mee in die keuze. Dat nemen we heel ernstig.”
“We willen vooral mensen die dit écht graag doen”
De kern van hun oproep is niet “we hebben dringend iemand nodig”, maar: we zoeken de juiste mensen.
“Het blijft een job waar je passie voor moet hebben,” zegt Renée. “Je moet er echt over nadenken. Maar als je het graag doet, is het ook ontzettend waardevol.”
Sofie vult aan: “Wat wij willen, is goede kinderopvang. Dat is uiteindelijk het doel van iedereen die in deze sector werkt. En als er eens onenigheid is, zeggen we dat ook: we willen hetzelfde, namelijk kwaliteit.”
Waarom dit verhaal ook persoonlijk is
Opvallend: Sofie en Renée zijn zelf zij-instromers. Sofie komt uit de KMO-wereld en wilde meer betekenen voor de community. Renée studeerde grafische vormgeving, maar zocht bewust een sociale job. En toevallig werden ze rond dezelfde periode mama. Hun kindjes zijn nu twee.
Sofie vertelt hoe ze zelf via haar eigen onthaalouder bij de dienst terechtkwam. “Mijn onthaalouder was eigenlijk mijn buurvrouw. En tijdens een inschrijving zat ik toevallig tegenover het toenmalige diensthoofd. Ik wist dat er een vacature openstond, en ik vroeg eigenlijk plots: ‘Waarom ga jij weg?’ Ze vertelde zo gepassioneerd over de job, dat ik dacht: dit klopt. En nu werk ik er al anderhalf jaar.”
Oproep: onthaalouders gezocht in Lommel en Leopoldsburg
DVO Leopoldsburg zoekt kandidaat-onthaalouders in Lommel en Leopoldsburg (en bij uitbreiding de regio). Vooral in wijken en deelgemeenten waar de vraag hoog is, kan extra gezinsopvang het verschil maken.
Wie interesse heeft, kan best rechtstreeks contact opnemen met de dienst. “Omdat het vaak specifiek is: diploma’s, mogelijkheden, je woning, je gezinssituatie… dat bekijken we samen,” zeggen Sofie en Renée. “En ook als je nog twijfelt: je mag altijd informeren.”
Wie graag met kinderen werkt, ruimte heeft om opvang te voorzien en zin heeft in een warme, zinvolle job met ondersteuning, is welkom.
Sofie Bal is diensthoofd
Renée Heijlen is dienstverantwoordelijke
4.500 € voor Warmste Week dankzij Jeroen Verdick
Woensdag 24/12
Wat het initiatief extra bijzonder maakte: Jeroen stond er niet alleen voor. De Genkse vereniging vzw Kohesi stapte mee in het verhaal. Kohesi biedt ambulante, multidisciplinaire begeleiding aan mensen met ernstige psychische of psychiatrische problemen, vaak in combinatie met sociale moeilijkheden.
Ook broer Kristof Verdick droeg zijn steentje bij. Met hun foodtruck The Eatalian verkochten ze pizza’s, waarvan de volledige opbrengst naar de actie ging. Bovendien deden ze er zelf nog een extra bijdrage bovenop. “Het thema ligt ons dit jaar extra nauw aan het hart,” aldus Kristof. “We zijn blij dat we op deze manier Elien een hart onder de riem kunnen steken.”
Bij pizza hoort natuurlijk ook een drankje. Dat dacht ook Bongiorno, dat cocktails en mocktails schonk tijdens de voorstelling, maar daarnaast ook een financiële bijdrage leverde. “Het leven bestaat uit amore,” klonk het bij Vincenzo Bongiorno. “Dat is onzichtbaar, maar vaak de grootste steunpilaar.”
Tot slot besloot Jeroen zelf de pot te sluiten met een vrije bijdrage, goed voor een eindtotaal van 4.500 euro. “Dankjewel aan iedereen die deze actie steunde,” besluit hij. “Zo maken we de onzichtbare chronische migraine van mijn vriendin Elien toch een beetje zichtbaarder.”
(House of Entertainment - Foto Dorien Goetschalckx)
Kritische bedenkingen bij meerjarenplan (1)
Dinsdag 23/12
In het eerste jaar van het plan noteert de stad een exploitatiesaldo van -625.905 euro. Dat betekent volgens haar dat de werking van de stad niet langer volledig kan worden gefinancierd met lopende inkomsten van het jaar zelf en dat reserves moeten worden aangesproken. “Alarm, daar hebben ik daarjuist niets van gehoord in heel die goed-nieuws-show.”
Ze wees erop dat het schepencollege geen besparingen voorstel, ook geen kritische evaluatie, maar wel kiest voor hogere retributies en belastingen. “Zo kan vanaf 2027 het negatief saldo worden rechtgetrokken, op papier althans.” De belasting op de drijfkracht valt dan weg, om te worden vervangen door een onroerende voorheffing voor de bedrijven. Maar hoe dat dit berekend zal worden is nog een vraagteken. Hoe kan je de opbrengst incalculeren als je nog niet weet hoe de berekening zal plaatsvinden”, aldus Rita.
De oppositie maakte zich ook zorgen over de personeelsuitgaven, die volgens Phlippo de voorbije vier jaar met 37 procent zijn gestegen. “Een meerkost van zo’n 7,5 miljoen euro per jaar.” Daarbij rekent zij ook de uitgaven voor externe organisaties zoals poetsdiensten, groendiensten en management mee, die zij als “verdoken personeelskosten” omschrijft. Daarnaast stelde ze vragen bij de financiering van grote investeringsprojecten zoals de rondweg, het jongerencentrum, Hanger 3920 en een nieuw toeristisch gebouw, terwijl de schuldgraad tegen 2031 opnieuw zou stijgen. Investeren is prima, aldus Rita Phlippo, maar hoe gaan jullie dat financieren? Ook het ontbreken van duidelijke prioriteiten inzake kinderopvang, sociale infrastructuur en parkeerbeleid werd aangehaald.
Rita concludeert: na 6 jaar gaan we de lippen net boven water houden, we eindigen met een beschikbaar budgettair resultaat van anderhalf miljoen euro. Zo gaan we geen 20 jaar blijven doorgaan, we gaan niets overhouden voor extra onverwachte uitgaven, zoals de extra pensioenlasten. Met dit meerjarenplan evolueert Lommel van financieel sterke gemeente naar het zwakke broertje. “We hebben jullie meermaals verwittigd, en we zullen dit blijven doen.”
Reactie van burgemeester Bob Nijs
Burgemeester Bob Nijs plaatste de kritiek in perspectief en wees erop dat de stad de voorbije jaren haar schuld aanzienlijk heeft afgebouwd, en dit met zo’n 30 miljoen. Hij benadrukte dat Lommel, net als quasi alle Limburgse gemeenten, bepaalde tussenkomsten afbouwt, wat volgens hem voor een gemiddeld gezin neerkomt op een beperkte meerkost. “Daar moet je geen drama van maken, en ik neem daar de volle verantwoordelijkheid voor,” klonk het. “Per jaar gaat een Lommels gezin zo’n 50 euro minder tussenkomst krijgen, weeg dat eens af tegen een doorsnee abonnement van Telenet of Netflix. Om dat nu uit te vergroten en te zeggen dat de kosten de pan uit swingen…"
Wat kinderopvang betreft, benadrukte Nijs dat de stad bewust kiest voor samenwerking met scholen, met het oog op veilige, groene en nabijgelegen opvang. Over een sociale campus stelde hij dat bestaande infrastructuur, zoals het Kapitelhof, beter benut moet worden vooraleer nieuwe gebouwen worden opgetrokken. Voor parkeren verwees hij naar de tijdelijke bovengrondse parking aan Mudhoven, in afwachting van een vergunning.
Wat de personeelskost betreft, erkende de burgemeester dat de bezorgdheid niet volledig onterecht is. Hij wees echter op de toenemende complexiteit van wetgeving en benadrukte dat medewerkers hun job ernstig opnemen. Het stadsbestuur wil volgens hem een kerntakendebat voeren en waakzaam blijven over de uitgaven.
Blijvende bezorgdheid bij oppositie
Rita Phlippo bleef bij haar standpunt dat de stijgende personeelskosten een structureel probleem vormen en pleitte onder meer voor een anonieme bevraging bij het stadspersoneel. Ze vroeg ook waar het budget voor sociale infrastructuur, zoals een mogelijke invulling voor Sint-Vincentius, wordt voorzien.
Burgemeester Nijs besloot met de vaststelling dat armoedebestrijding in Lommel een belangrijke uitdaging blijft: “Er is werk aan de winkel. Maar ik het u echt gehoord, Rita, ’t is niet dat ik niet luister”, zo besloot de burgemeester zijn repliek.
Marc Faes
Geen subsidies voor nieuwe rioleringen in Lommel?
Dinsdag 23/12
“Lommel is de enige Limburgse gemeente die nog steeds geen goedgekeurd hemelwater- en droogteplan heeft ingediend. Dat plan is nochtans een verplichte voorwaarde om in aanmerking te komen voor subsidies voor rioleringswerken,” stelt Ven.
Ze verwijst daarbij naar de Vlaamse Blue Deal, waarin al in 2020 werd vastgelegd dat elke gemeente zo’n plan moest opmaken. De deadline lag eind 2024.
“Dat plan toont aan hoe een gemeente structureel wil omgaan met klimaatverandering, wateroverlast en droogte. Het is onbegrijpelijk dat Lommel als enige gemeente die stap nog niet heeft gezet,” klinkt het scherp.
Volgens Ven leidt die nalatigheid nu tot een rechtstreeks financieel nadeel voor de stad. “Als slechtste leerling van de klas valt Lommel uit de boot, terwijl andere gemeenten dankzij Vlaamse steun wél kunnen investeren in hun rioleringsinfrastructuur. Vorige week werden hier nog de belastingen voor water en afval verhoogd, terwijl men tegelijk grote subsidies laat liggen. De Lommelaars betalen opnieuw het gelag.”
Schepen Sofie Mertens heeft haar bedenkingen bij de kritiek en benadrukt dat Lommel geen subsidies is misgelopen. De recent toegekende middelen maken deel uit van een jaarlijkse projectoproep voor rioleringswerken. “In 2025 had Lommel geen rioleringsprojecten en werden er dus ook geen subsidies aangevraagd,” stelt ze.
Volgens Mertens scoort Lommel bovendien goed op het vlak van riolering, met een aansluitingsgraad van ongeveer 93 procent. Wat het hemelwater- en droogteplan betreft, zegt ze dat de stad hier intensief aan gewerkt heeft en in overleg staat met de Vlaamse overheid. Door aangekondigde versoepelingen in het regelgevend kader en bijkomende doelstellingen tegen 2026, koos Lommel ervoor het plan pas af te ronden zodra alles duidelijk is. “Het plan zal binnenkort aan de gemeenteraad worden voorgesteld,” besluit Mertens.