Nieuws Pelt
Een bromvlieg die niet van brommen houdt

Zondag 6/7 Luc Morren is geen onbekende in Pelt en Lommel. Hij is choreograaf bij onder meer Imago Tijl, de Kunstacademie Noord-Limburg, Musart en Cie De Vleesklak. Als regisseur stond hij mee aan het roer van de meest recente Virga Jessefeesten, maar ook van ingetogen momenten zoals de afscheidsplechtigheid voor de verongelukte kinderen van Sierre.
Tijdens zijn werk kwam Luc vaak in contact met hoogsensitieve kinderen. In coronatijd begon hij te schrijven aan een boek over dat thema, met de bedoeling het in een soort stripvorm uit te brengen. Voor die illustraties dacht hij meteen aan Katrien Fabry. Ooit zat ze bij hem in de klas, danste bij Imago Tijl en is ondertussen uitgegroeid tot een al even creatieve duizendpoot als Luc.
Katrien Fabry tekent nog maar acht jaar, begonnen na een uitdaging van een vriend. Ze bleek een natuurtalent, zonder ooit een tekenopleiding gevolgd te hebben. Haar originele stijl viel Luc meteen op toen hij per toeval een tekening van haar onder ogen kreeg. Zijn vraag aan haar was eenvoudig: “Ik heb een verhaaltje. Wil jij daar tekeningen bij maken?”
Zo begon een jarenlang creatief proces. Beiden zijn voortdurend met verschillende projecten tegelijk bezig, waardoor het boek af en toe even aan de kant werd gelegd. Dankzij online overleg in coronatijd bleef het project echter voortgaan. Intussen woonde Katrien in Amsterdam, Brussel, Portugal, Barcelona en Zuid-Afrika. Nu heeft ze haar thuis gevonden in Oostende – dicht bij de zee, die ze niet meer kan missen sinds haar tijd in Portugal.
Katrien is vandaag ook actief als (analoog)fotograaf, maakt animaties en ontwerpt wenskaarten. Haar werk is te bewonderen op
haar website.
De samenwerking tussen Luc en Katrien begon al lang geleden, op het College, waar ze als leerling onder de indruk was van de creatieve aanpak van Luc als choreograaf. Later volgde ze bij hem de cursus ‘Muzische creatieve vorming’, met fantasierijke opdrachten. In een notitieboekje dat Luc moest nakijken, schreef ze ooit: “Luc? Samenwerken?” Vandaag is het zover – en het resultaat mag gezien worden.
Het boek is volgens de uitgever geschikt vanaf de leeftijd van 6 jaar, maar volgens Luc kan het ook al voorgelezen worden aan kleuters. Het booek is te koop via
Boekscout en via
Bol.com.
De koninginnepage

Zondag 6/7 Dé vlinder van mijn jeugd, zo vertrouwt Marcella Stappers ons toe. "Op één of andere manier doet een Koninginnenpage me altijd aan mijn kinderjaren denken.
Het is nu volop genieten van vlinders in mijn tuin door de vele vlinderstruiken." We vragen ons wel af of de vlinder die vandaag op Internetgazet Hamont-Achel staat, dezelfde is als deze die bij Marcella gepasseerd is.
Update heraanleg Willem II-straat

Zondag 6/7 Vanaf maandag 7 juli worden, in het kader van de heraanleg van de Willem II-straat, de kruispunten aan de molen in beton gegoten. Het gaat concreet om twee knooppunten: dat van de Willem II-straat met de Hoevenstraat, Koningsstraat en Hasseltstraat, én het kruispunt van de Koningsstraat met de Bolakkerstraat.
De betrokken kruispunten worden volledig afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. Doorgaand verkeer is dus tijdelijk onmogelijk.
Deze maatregel blijft van kracht tot na het bouwverlof, tot en met maandag 4 augustus, zodat het beton voldoende tijd krijgt om op een correcte manier uit te harden.
De Tour gaat van start

Zaterdag 5/7 Vandaag gaat in het Franse Lille (Rijsel) de 'Tour de France' van start. Als we de voorspellingen mogen geloven een rit voor sprinters, en als we mogen hopen dan wint Lommelaar Jordi Meeus de rit. De eerste week is nog (relatief) vlak, maar dat zou wel eens stilte voor de storm kunnen zijn. Want dan volgt de ene col de andere op. Wordt het spannend voor geel? Of wint Tadej Pogacar voor de vierde maal?
Een tip voor eventuele saaie etappes: in de bibliotheek in De Stroming hebben ze een stripreeks 'Wielergek!' Voor wie gek is van wielrennen zeker?
Jules-Jan Winters (14) uit Pelt naar Club Brugge

Zaterdag 5/7
Daar volgde hij twee jaar lang een topsporttraject in een sportklas, met dagelijks trainingen en lessen in Eindhoven, maar ’s avonds keerde hij telkens terug naar huis in Pelt.
“Het was pittig, maar met een privéchauffeur die de club ter beschikking stelde en een goede planning viel het te doen,” zegt zijn vader.
Toch was de lokroep van Club Brugge te sterk. “Ik geloof dat de keepersopleiding in België beter aansluit bij mijn profiel,” zegt Jules-Jan. “En Club Brugge is mijn favoriete club, dus de keuze was snel gemaakt.” Maar elke avond in zijn eigen bed slapen, zal er het komende jaar niet meer in zitten.
Die voorliefde voor Club Brugge heeft Jules-Jan niet van vreemden. Papa Roland vertelt dat zijn vader, Jan Winters (nvdr de vroegere gemeenteontvanger van Neerpelt) hem elk jaar, bij het begin van het voetbalseizoen meenam naar de Brugse Metten. Daar speelde Club telkens tegen een topclub. Ook Jules-Jan ging met zijn vader al meermaals naar topmatchen van Club Brugge kijken.
Vanaf volgend seizoen speelt hij dus in de U15 van Club Brugge. De trainingen starten op 21 juli. Tijdens het schooljaar verblijft hij op internaat, in de vakantieperiode stelt de club een verblijf ter beschikking.
Jules-Jan is ambitieus en realistisch. Zijn grote droom? Ooit onder de lat staan bij FC Barcelona. “Maar eerst wil ik me bewijzen bij Club Brugge,” zegt hij vastberaden. Op de vraag wie zijn favoriete keeper is, hoeft hij niet lang na te denken: “Ederson van Manchester City, al kijk ik naar heel veel keepers.”
Dat Jules-Jan al serieus met zijn sport bezig is, blijkt uit alles. Van slaapritme en eetgewoontes tot zomertrainingen in de tuin: discipline is voor hem vanzelfsprekend. “Ik weet dat ik veel moet laten, maar dat heb ik ervoor over.” Of de studies er niet onder lijden? “Neen, ook daar ziet de club op toe. Bij PSV waren er een paar medespelers die niet zo’n goede resultaten op school meer haalden. Die moesten dan een paar trainingen overslaan om bij te studeren.”
Of hij al een manager heeft? “Dat is mijn papa”, is het antwoord. Die vult aan dat dit eigenlijk meer het vervullen van de ‘ouderlijke plicht’ is. Financieel valt er overigens niets te regelen, want onder een bepaalde leeftijd mogen jonge sporters niet betaald worden. Daartegenover staat wel dat de clubs veel investeren in de spelers, in ruil daarvoor eisen die clubs dan wel de volledige inzet van de speler.
Naast voetbal heeft Jules-Jan trouwens nog een passie: wielrennen. “Ik deed dat vroeger graag met papa, maar er bleef steeds minder tijd voor over.” Skiën daarentegen is uit den boze: “Dat mag niet van de club, te gevaarlijk.”
In augustus vertrekt Jules-Jan mogelijks al met Club Brugge op internationaal toernooi naar China. Een volgende stap in zijn indrukwekkende traject, dat begon op de voetbalpleintjes van Pelt.
Marc Faes
De gemeenteraad van 26 juni '25 (7)

Zaterdag 5/7
Ouders kunnen hiervoor inschrijven, en vervoer vanuit de scholen kan door de gemeentelijke opvangdienst worden voorzien. Haar vraag aan het college: Is het college bereid dit voorstel te onderzoeken en uit te werken?
Een eerste reactie kwam van Branko Wilms (Vlaams Belang), die twee korte vragen had: ten eerste, wat gaat dat kosten? Ten tweede, wie gaat dat betalen? Sofie antwoordde dat het aan het college was om keuzes te maken.
Schepen Katrien Kenis gaf toe dat jonge gezinnen vaak onder druk staan, maar dat de gemeente moet beginnen bij het begin, namelijk het zorgen voor een voldoende aanbod aan opvang. Ouders willen ook dat die periode van opvang niet langer dan nodig wordt gerekt en zijn blij wanneer hun kinderen naar school kunnen, zodat de facturen voor kinderopvang wegvallen.
Het inrichten van zo’n dutjeskamer zou veel vergen, zowel op het vlak van personeel, materiaal als locatie. Het is nu al moeilijk om geschikt personeel te vinden, laat staan als er nog iemand bijkomt die een kind van de opvang naar de dutjeskamer moet brengen en een uur later weer ophalen. Katrien stelt dat ouders liever zelf die verantwoordelijkheid opnemen, eerder dan dat hun kind constant heen en weer wordt gereden. Zij ervaart niet dat er vraag is naar zo’n dutjeskamer vanwege de ouders, en besluit dan ook: "Ik ga geen loze beloftes doen door te zeggen dat we gaan bekijken om dit in het meerjarenplan op te nemen."
In een slotreactie stelt Sofie dat zij blij is dat er niet gezegd wordt dat dit ‘meegenomen’ zou worden, maar ze vindt het wel jammer, want zij krijgt wél signalen van ouders dat dit voor het kind een meerwaarde zou kunnen bieden.
Marc Faes